Natter dan nat!

We zijn bijtijds  opgestaan omdat we een fikse rit van 8 uur voor de boeg hadden naar Mnicovich, net onder Praag.

We waren vlot de stad uit en het zonnetje was alweer lekker warm. De regen van gisteravond was geheel weg.

De weg van Belgrado naar de grens van Hongarije is super saai. Eén rechte weg met een leeg vlak landschap. Ze zeggen dat Nederland plat is, nou dat is hier ook zo, maar er zijn alleen geen huizen en er staat een zeldzame boom.

Dus kilometers maken naar de grens. Daar ging het vlotjes  geen oponthoud zoals vorig jaar, dat ze plotseling de grens afsloten en we weggestuurd werden. Hongarije in, net zo'n rechte weg, alleen staan hier wel huizen en meer begroeiing, dus wat minder saai om te zien.

We hadden net getankt voor Györ of er kwam een hele zwarte lucht en binnen een poep en een zucht viel er een bak water naar beneden, ongelofelijk. Het schuim stond op de rijbaan. We zagen helemaal niets meer en het begon ook nog heel hard te waaien.

Gelukkig kwam er net weer een pompstation waar we konden schuilen.

Het water stroomde over de weg.

Daar hebben we 1,5 uur gewacht. We hebben gedubt of we wel zouden door rijden richting Praag.

Toch maar besloten om op paf te gaan en te zien waar we zouden stranden.

Het werd zowaar weer droog en reden we een poosje in het zonnetje.

We zijn de Slowaakse grens over gegaan en zijn Tsjechië  ingereden.  Net voor Brno begon het weer hard te regenen, gelukkig een tikje minder als in Hongarije,  we konden rustig aan doorrijden, maar wel zeiknat worden.

Na deze bui volgden er nog een paar. Net als we dachten dat we het gehad hadden, draaide de weg weer naar een bui toe.

Eindelijkkonden we de grote weg af richting Mnicovich. De Tomtom wees keurig de weg, alleen was het viaduct waar we overheen moesten weggehaald. Dat wist hij nog niet... Er was een klein weggetje onder de grote weg door, weliswaar verboden i n te rijden, maar de Tomtom wist wel hoe we dan naar het hotel moesten rijden.

Uiteindelijk waren we om 20 uur bij het hotel aangekomen.

Dat bleek de grootste blokhut van Europa te zijn. Supergezellig.

Het is een sporthotel, mey skipistenaast de deur.

Binnen was een oergezellig restaurant, met squash baan, bowlingbaan en indoorsportveld.

We kregen een gratis upgrade voor de kamer, een zee van ruimte met een mooie  badkamer. We zaten gebakken.

We rammelden van de honger en na een snelle douche zijn we gaan eten

Heerlijk vlees, we hebben echt zitten smullen. Daarnaast heeft Joke zowaar een glas bier gedronken!

We zijn met volle magen naar bed gegaan, met het idee dat we morgen maar 450 km hoeven te rijden. We hebben besloten om een extra stop in te lassen zodat we niet afgeknoedeld thuis komen.