Als het nog lang duurt dan wachten we nog even.

Vanmorgen om 6 uur opgestaan en zonder ontbijt op pad omdat we de boot in Kapellskär moesten halen. Het zonnetje scheen gelijk al pittig. Bij de boot aangekomen bleek dat we daar zo'n 1,5 uur moesten wachten in de blakende zon, voordat we aan boord gingen.
Er bleek iets van drafbaanwedstrijden te zijn want rond ons kwam de ene paardentrailer na de andere. Voor ons stond ook een boertje met zijn paard ineen omgebouwde camper. De sulky achterop gebonden. Met dat hij door de slagboom ging nam hij de tl balken bij de ingang mee en de sulky duvelde ook nog van het busje. Net toen wij eindelijk aan de beurt waren! Eigenlijk ging iedereen onverstoord verder met waar ze mee bezig waren en konden we toch snel de boot op.
Na ruim 2 uur op de boot kwamen we op Åland aan. Daar reden we de boot af en reden aan het einde van de weg weer het haventerrein weer op voor de volgende trip. Het zonnetje had er nog meer zin in gekregen en we stonden lekker te sudderen in de rij.
Heel langzaam aan konden we de boot op, die werkelijk volgepropt werd. In het laadruim snel de motorpakken uit en in korte broek en hemdje de zon in. De hele tocht van ruim 5 uur hebben we op het achterdek gezeten. We hebben gesmeerd, maar we zijn allenei knal verbrand.
Vandaag hebben we zowaar spontaan contact gekregen. Eerst op de eerste boot een Zweed die graag wilde weten waar we vandaan kwamen en wat we gingen doen. En op de 2e boot een echtpaar wat ons Nederlands hoorde praten en een praatje begon.
We zien er dit jaar zeker wat minder eng uit, want vorig jaar deed geen kip zijn mond open.
Het hotel was bij aankomst in Turku vlot gevonden. Een goede parkeerplaats en een leuke kamer. Beter als het kippehok van gisteren.
Morgen gaan we op zoeknaar een motorzaak om uit te vinden wat er met Martiens motor mis is.